Nikola Vujović je bivši crnogorski reprezentativac i fudbaler čiji su golovi u dresu Budućnosti i Partizana ostali u sjećanju ali se nakon završetka igračke karijere nije zadržao u fudbalu.
Karijeru je počeo 1999. godine u dresu matičnog Lovćena, da bi poslije dvije godine na Cetinju prešao u redove subotičkog Spartaka.
U Subotici se nije dugo zadržao, već poslije jedne sezone, vratio se u crnogorsku ligu – prvi ugovor sa ekipom podgoričke Budućnosti.
U periodu od 2003. do 2005. godine ostala je upamćena utakmica protiv Deportivo La Korunje kada je postigao drugi gol “plavo-bijelih” u jednoj od najvećih pobjeda crnogorskih klubova u Evropi.
U prvo kolu Intertoto kupa Budućnost je eliminisala Valetu, ukupnim rezultatom 7:2, a pored trostrukog strijelca Radislava Sekulića na prvom meču (5:0), istakao se Nikola Vujović sa dva gola.
Naredna runda donijela je duel “plavo-bijelih” sa Deportivom iz La Korunje koji je poslije 3:0 u Španiji, revanš u Podgorici dočekao rasterećeno.
Ipak, “plavo-bijeli” se nijesu predavali, a strijelci za Budućnost u velikoj pobjdei nad Deportivom u Podgorici (2:1) bili su Radislav Sekulić i Nikola Vujović, krilni napadač koji je zapao za oko skautima grčkog Akratitosa.
U Grčkoj se nije dugo zadržao, pa se 2006. godine vratio u Budućnost.
Mogren je poslije polusezone bio uporan da ga da dovede pa je kalendarsku godinu 2018. proveo u Budvi.
Odigrao je 33 zvanične utakmice i postigao devet golova za godinu dana provedenih na Lugovima.
Usljedio je prvi poziv za reprezentaciju Crne Gore, od selektora Zorana Filipovića, koji mu je pružio šansu na Kirin kupu, na mečevima protiv Kolumbije i Japana.
Jesenja titula za Budvane uz odlične partije Nikole Vujovića u klubu sa Lugova, nijesu ostale nezapažano kod trenera Partizana, Slaviše Jokanovića, koji je crnogorskog napadača doveo u Humsku, kao zamjenu za Zorana Tošića (početkom 2009. godine pojačao Mančester junajted).
Potpisao je Vujović tada trogodišnji ugovor sa “crno-bijelima”, a već prve godine osvojio je duplu krunu, a gol koji se pamti je onaj iz 136. vječitog derbija.
Partizan je tada slavio rezultatom 2:0, a poslije pogotka Lamina Dijare u 12. minutu, tačku na meč u Humskoj Vujović je stavio golom u 82. minutu.
Volej udarac sa ivice šesnaesterca završio je iza leđa golmana Stamenkovića.
Iste sezone crnogorski napadač postigao je još dva gola, oba na gostovanju Radu na Banjici.
Sezone 2008. i 2009. godine predstavljali su vrhunac njegove karijere, pa je i naredne takmičarske godine osvojio titulu šampiona Srbije iako je šansu kod trenera Gorana Stevanovića slabo dobijao, odigravši svega tri prvenstvena meča.
Šansu je dobio i na još četiri meča u reprezentaciji Crne Gore. Vujović je tokom 2008. godine nastupio na dvije prijateljske utakmice protiv Norveške i Makedonije, da bi naredne godine dobio priliku u mečevima kvalifikacija za Svjetsko prvenstvo u Južnoj Africi, protiv Italije i Gruzije.
Uslijedio je povratak u Mogren, krajem decembra, 2010. godine gdje je iste sezone stigao do jedine titule šampiona Crne Gore.
Nakon isteka ugovora, u decembru 2013. godine napušta klub sa Lugova i prelazi u Čelik iz Nikšića gdje je odigrao jednu polusezonu.
Poslednje godine karijere proveo je crnogorskim drugoligašima Cetinju, Komu i Mornaru.
Poslije završetka karijere i kratke epizode u Mornaru 2017. godine, Nikola Vujović je postao taksista u Podgorici.
